Gerda

Beweeg de muis over de kleine plaatjes, ze groeien ervan.

	Dit ben ik in 1938, 4½ jaar oud, bij ons huis aan de Engtoftevej in Aalborg, waar ik opgroeide. Vanaf m'n negende jaar kreeg ik pianoles en wat later ook zangles. Er ging een prachtige wereld van klassieke muziek voor mij open, ik luisterde, maar werkte er ook aan mee. Als kind zong ik in het Aalborgs kinderkoor. Later zong ik als sopraan in het Aalborgs filharmonisch koor.
	De groep konfirmanten van het najaar 1948 met pastor Oscar Poulsen
	Wij waren met twee kinderen, mijn broer Aksel en ik. Hier zijn we samen met onze ouders bij hun zilveren bruiloft in 1949.
		Zwemvrienden en vriendinnen van de Aalborgse zwemclub in. Zo'n "Esther Williams - kapsel", met dat gevlochten haar, was toen wel heel erg gaaf.
	Hier ben ik op vakantie in 1952. Ik ben op weg naar Bornholm, samen met Orla; met hem trouwde ik en wij scheidden later. We waren lid van de Deense jeugdherberg vereniging en we slipen daar dus ook. Dat ging daar verdorie wel héél zedig toe, met jongens en meisjes gescheiden.... Ik was nogal druk geweest met het maken van twee eendere shorts voor ons beiden, voor we afvoeren met de "Jens Bang" van Aalborg naar Kopenhagen. De "Jens Bang" en de "Aalborghus" voeren ieder avond elf uur af van Aalborg en van Kopenhagen. Meest sliep je ergens aan dek of binnen in je slaapzak, als je geen geld had voor een kajuit. Maar het was wel heel bijzonder op bij zonsopgang langs Kronborg op weg naar Kopenhagen te varen.
	Als kind ging ik op dansles bij dansschool Kristensen in Aalborg. Er waren heel fijne oefenruimten op het Nytorv, net tegenover de Fotorama-bioskoop. Er is nu een MacDonald daar. Tot mijn grote ergernis ging moeder altijd mee. Zij zat daar maar en keek toe en zij zorgde ervoor dat ik lange warme kousen aantrok, terwijl mijn lotgenootjes allang naar huis waren zonder "warme kleren". Maar één keer was het wel goed dat moeder erbij was. Dat was in de oorlog. Op weg naar huis kwam er luchtalarm. Moeder loodste alle kinderen binnen in de schuilkelder onder een huis op Vesterbro. Toen konden ze wèl allemaal wachten op mij, zelfs met mijn moeder erbij. Toen ik Orla leerde kennen, wilde ik wel graag met hem dansen. Hij had nog nooit dansles gehad, dus we schreven ons in als beginners. Dat groeide uit tot wedstrijddansen, waarmee we doorgingen toen we in Odense woonden, waar Orla voor ingenieur studeerde, tot we scheidden in 1959.
	In 1961 kreeg ik een dochter en ik was vele jaren alleenstaande moeder. Zij trouwde en ik werd oma van vier heerlijke kleinkinderen. Frida van 1988, Ejner van 1993, Konrad van 1994 en Asta van 2000. Mijn dochter en schoonzoon zijn eigenlijk wel bijzondere mensen, waar ik best trots op ben, kijk eens op Jørgen's webstek.