Lieve mensen,

Ik realiseerde mij, dat ik jullie wel eens iets heb verteld van onze "Ejerforening", (uitgesproken als "eierforening") onze eigenaren vereniging, maar nu dan ietsje meer.

Aan de Trompetvej staan vier huizen, aan de Kornetvej, ietsje verderop (of ietsje dichterbij, dat hangt er van af wat jullie tom-tom aangeeft) staan zes huizen.

Die tien eigenaren samen hebben een eigenarenvereniging, voor ons gezamelijk eigendom, nl. de twee wegen.
Enige jaren geleden waren die er slecht aan toe, dus moesten ze opnieuw geasfalteerd, en dat kwam dus ten laste van ons allen samen.
Sneeuwruimen doet de gemeente ook niet op onze wegen, dus hebben wij een aannemertje ingehuurd; zodra er meer dan 7.5 cm sneeuw ligt, komt hij onze weggetjes aanschuiven.
Aan de overkant van de Orkestervej ligt een groot complex met zo'n zelfde, maar veel grotere eigenaarsvereniging; dat inhuren doen we dus samen.
Omdat het nog weleens glad kan zijn, of oneffen, zou het kunnen gebeuren dat de postbode (of de meteropnemer og Jan, Piet of Klaas) valt en een been breekt, dan is dus de eigenarenvereniging aansprakelijk.
We hebben dus ook een aansprakelijkheidsverzekering.

Als huiseigenaar ben je verplicht lid van zo'n vereniging, in de overdrachtsakte van je huis dient dat vermeld te staan.
Die verplichtingen gaan soms heel ver in Denemarken.
Gerda's dochter en haar man zijn eigenaren vanm een appartementje in Aarhus.
Ze hebben dat destijds gekocht voor hun dochter, die in Aarhus studeert, maar nu is het verhuurd aan een andere student(e).
Dat appartement maakt deel uit van een groot komplex met tientallen appartementen en dus is er een eigenaren vereniging.
Onlangs dienden de hekken van de balkonnetjes van het complex te worden vernieuwd, men draagt dan gezamelijk de lasten.
Wel sneu voor Mette en haar man, want zij hebben nou net een appartement op de begane grond, dus geen balkonnetje, maar meebetalen moet je!

Eén maal per jaar dient zo'n vereniging een jaarvergadering te houden waar de contributie, bij meerderheid van stemmen, wordt vastgesteld en plannen en grotere uitgaven (en alles wat voor het funktioneren van de vereniging van belang is) worden/wordt besproken.

Een keer per jaar organiseren de meeste eigenarenverenigingen ook een "vejfest", een straatfeest.
Dat hebben we net achter de rug, van onze tien eigenaren brengt iedereen iets in.
Gerda is goed in het bakken van cakes en taarten, dus zij verzorgt graag het dessert.
Onze overbuurman is kok/slager, dus die zorgt meestal voor het vlees.
Merkwaardig vind ik dan wel, dat ieder wordt geacht zijn eigen drankje mee te nemen, maar dat zal wel te maken met de soms buitensporige drankzucht van (sommige/vele/alle) Denen!
Leve de democratie dus, in de eigenarenverenigingen, maar ook in dit land.

In Nederland staat gewoon van tevoren vast wanneer er verkiezingen zijn, zoniet in Denemarken!
Er is een uiterste datum, dat zou ergens in november zijn, maar voor die tijd worden politieke partijen zenuwachtig en dus ging de Deense premier vorige week naar de koningin en kondigde verkiezingen aan.
15 september gaan de Denen ter stembus, en niks computerstemmen of zo, ouderwets met het rode potlood! Maar de stemkaart wordt in veel stemlokalen wel gescand, net als de streepjescodes bij de supermarkt.

Er is nu dus een korte maar hevige (en tamelijk smerige) verkiezingscampagne aan de gang.
Het ziet er naar uit dat Denemarken misschien wel een draai naar links zou kunnen gaan maken.
In de peilingen staat nu het sociaal democratische (rode) blok op 92 zetels.
En dat is een kleine meerderheid in het 179 zetels tellende parlement.
Nee niet 180 leden, maar dat gekke 179, het moet, zegt men hier, een oneven aantal zijn, zodat de stemmen niet kunnen staken! (Ze gaan er dan wel even van uit dat niemand ooit ziek is of om andere redenen afwezig).
Het Deense parlement is overigens een van de saaiste, dat men kent.
Bij vergaderingen zijn er altijd heel weinig leden aanwezig, "anderhalve man en een paardekop".
Bijna alles gebeurt vanaf het spreekgestoelte, interrupties zijn zeker niet gebruikelijk, dus een debat tussen twee leden/partijen gaat dus met "spreekstoel op, spreekstoel af"; en ook dat hoogstens een keer of drie.
Omdat ze dat soms te weinig vinden, nemen partijgenoten het debat over!
Een debat, nooit als regering tegenover parlement, maar woordvoerders van regeringspartijen verdedigen een wetsvoorstel tegen woordvoerders van oppositiepartijen en omdat ministers lid zijn van het parlement, mogen zij meedoen in de diskussie.

Er is overigens een ijzeren partij discipline hier, afwijkend stemgedrag kan niet, dan ga (moet) je uit de fractie.
Er zijn dus soms (vooral aan het einde van de parlementaire periode) nogal wat "loslopers" in het Deense parlement, die zich soms gewoon aansluiten bij een andere fractie/partij!
Een voorbeeld: de christen democaten waren niet gekozen in het parlement, maar een van de loslopers (oorspronkelijk liberaal) sloot zich aan bij die partij, dus nu zijn ze wel vertegenwoordigd!
Dat kan, omdat het lidmaatschap officieel, naar de wet, individueel is, en met een combinatie van partijlijsten en distrikten-stelsel, kortom gruwelijk ingewikkeld. Het is meestal wel snel duidelijk hoeveel zetels een partij heeft, maar wie dat zijn, kan weleens een weekje duren.

"Raar volk, die Denen" zou Asterix opmerken, ik praat hem maar na!

Venlige hilsner fra Gerda en Hans.

PS. Soms lijken mijn kronieken weleens enige kritiek op Denemarken te bevatten, dat is schijn en bedrog; het zij verre van mij om als gast kritiek te hebben op dit land, "det yndige land", het lieflijk land, zoals de Denen zelf zingen in hun volkslied.