Lieve mensen,
Allereerst alle goeds voor het nieuwe jaar!
Wij zijn het nieuwe jaar in Marianske Lazne, ofwel het oude Marienbad, in Tsjechië begonnen. Oudjaar was een heel leuke avond in het voormalige casino, een prachtige zaal, schitterend laat-barok-versierd.
Het is toch wel ontzettend lekker zo'n "verwen"-vakantie. Officiëel heet dat dan "kuur", maar tijdens de feestdagen en daar tussendoor was er veel personeel op vakantie, dus bleef er "slechts" het pretprogramma over, "wellness-program" heet dat tegenwoordig met een mooi woord. 20 minuutjes zwemmen (nou ja een beetje lummelen) in lauwwarm water, half uurtje massage, en weer afpoedelen, dat heet dan "hydrotherapie en massage".
Of een 20 minuten in warm mineraalwater (echt met "prik") en dan een tijdje vochtig en wel ingepakt op een rustbank. Dat bleek voor mij minder geschikt. Uiterst gevoelig als ik ben, ook op de huid, had ik binnen de korste keren knalrode pijnlijke uitslag ergens in de liesstreek (zal ik maar zeggen), en doorgelopen hielen, nota bene in mijn oude schoenen, waar ik al jaren op loop. Maar daar was dan weer een zalfje en een pleistertje voor, dus dat leed was weer snel geleden.
De diners met kerst en oud-en-nieuw waren fantastisch goed, maar verder moet ik zeggen dat de maaltijden weleens iets te wensen over lieten. De aangeprezen Hongaarse goulash bestond uit een klad saus met twee miezerige stukjes rundvlees. Op 28 dec. was er een thee- koffie- middag aangekondigd met "boheemse specialiteiten". Dat viel wel effe tegen. Je kreeg koffie en er was precies één koekje van precies één soort bij en dan nog van het soort dat ook in de supermarkt verkrijgbaar is.
Nieuwjaarsdag 'smorgens was er een stadswandeling, met schitterende verhalen van een lokale gids. Zij was een mevrouw van zo'n jaar of 75, die enorm gek was van "haar stad" en prachtige verhalen vertelde over het kuren voor en na de oorlog. Over rijke dames die veel te dik waren en per dag 3 uren dansen voorgeschreven kregen. Als je dansen wilt, moet je een partner hebben. Maar aan het begin van deze eeuw was het uiterst ongepast als twee dames met elkaar dansten, dus... werd, veel minder ongepast, een jonge man ingehuurd. Zo iemand heette dan "Kurschatten" (kuurschaduw), die de betreffende dame inderdaad overal (!) volgde als een schaduw. Vele Tsjechische studenten konden, vertelde onze gids, weer een paar semesters vooruit na zo'n "kuur".
Bij die wandeling wilden we (ca 15 personen) koffie drinken in het prachtig gelegen hotel "Monty" (inderdaad naar Generaal Montgomery), maar tot onze verassing was het bedienend personeel niet genegen ons te bedienen. Ze zeiden vlakweg, dat ze er geen zin in hadden! Dat zal je toch niet zo gauw overkomen in Holland.
Natuurlijk overkomt je ook iets vervelends.
Morgen hebben we onze halfjaarlijkse afspraak bij de tandarts en dinsdag gaan we weer tekenen, woensdag voor een check naar de dokter en vrijdag wordt Gerda's jongste kleinkind 5, dus alles wordt weer gewoon!