Beste mensen,

Het is alweer augustus en hier in Denemarken is de zomer eindelijk begonnen. We liggen ettelijke malen per dag in ons zwembad(je). Helaas voor de kinderen begonnen de scholen hier weer op 2 augustus, dus zitten ze nu in warme klaslokalen. Denemarken is vanouds een agrarisch land, daarom zijn de zomervakanties vroeg, want de kinderen moesten helpen met hooien en de aardbeienpluk en aardappeloogst.

De laatste vrijdag van de vakantie hadden we ons "vejfest". De eigenaren in beide straatjes, de Kornetvej en de Trompetvej, vormen een vereniging en die houdt eens per jaar een "komsammen", zoals dat zo mooi heet. Iedereen zit samen aan een lange tafel en als je niet uitkijkt zit je daar de hele avond vast.
Om de avond wat te breken, had ik een "fototour" gemaakt, een stuk papier met fotootjes, die als wegwijzer voor een wandeling fungeren. Dat brengt nieuwe gesprekken op gang. Er was ook een klein kwisje aan verbonden, dus kreeg ik van een van de buren een balpen te leen, want ik had er zelf weer eens geen op zak. Die balpen bracht wat teweeg bij mij. Op der balpen stond "KAB" en meteen waren er herinneringen aan de "Katholieke Arbeiders Beweging".

In Lisse, waar ik lang geleden jong was, was er in de Schoolstraat, naast de "School met den Bijbel" het KAB-gebouw, waar o.a. de toneelvereniging "Nut en Genoegen" oefende. Maar ook de Rooms Katholieke Zangvereniging "St Cecilia" , als ik me goed herinner, oefende daar. Een keer per jaar was er de jaarlijkse uitvoering van "Nut en Genoegen", in de pauze was er koffie en voor de mannen een biertje, alles geserveerd door de familie Slootbeek.

Later toen ik op de Kweekschool in Beverwijk zat, ben ik nog recensent geweest bij de "Alkmaarder Courant" voor dat soort opvoeringen in KAB-gebouwen in de Beverwijkse omgeving. Het parool was, dat je nooit iemand of iets de grond in boorde, maar altijd positief bleef, ook al was de voorstelling niet om aan te zien.
Het had bovendien het voordeel, dat ik weer eens een avond uit het benauwende kostschool milieu weg was, een biertje kreeg op kosten van de vereniging (als ze maar gunstig in de krant kwamen), nog wat bijverdiende en laat thuis kon/mocht komen met een eigen sleutel van het slaapgebouw.

Zaterdag waren we bij de "Tall Ship Race" van oude zeilschepen in Aalborg, zoiets als Sail Amsterdam. Het was heel gezellig langs de haven. Gerda had het erg naar haar zin in haar geboortestad en mij deed het ook wel wat om de "Artemis" uit Franeker en andere Nederlandse barken en klippers daar te zien liggen. We kochten een ijsje, ook een voor tante Herdis, een "moster" van Gerda, waar we even op bezoek gingen. Zij is in de negentig, woont in een appartement aan de jachthaven en kletst honderd uit in het Noord Jutlands dialect, zodat mij een en ander ontgaat. Gelukkig kent men ook in het Deens begrijpend knikken en bevestigende, weinig zeggende antwoordjes.

(In het Deens kunnen dat familieleden precies benoemd worden. "Moster" is een verkorting van "Mors søster", de zus van mijn moeder. "Faster" is dus een zus van vader. "Farbror" en "Morbror" spreken nu voor zich zelf. "Farfar", "Mormor" en de andere twee grootouders heb ik jullie al eens uitgelegd en er zijn ook verschillende woorden voor de twee soorten neven en nichten)

Veel groeten uit Randers,
mange hilsen fra Randers,

Hans en Gerda.